شهدای انرژی هسته ای
شهید مصطفی احمدی روشن:
تولد: 1358، همدان
شهادت: 21دی 1390
شهید مصطفی احمدی‌روشن متولد سال 1358ش در روستای سنگستان استان همدان ایران
است. وی دوران کودکی خود را در خانواده‌ای فقیر در این روستا گذراند
درحالی‌که علاقه زیادی به تحصیل داشت. خانواده وی در محله‌ای واقع در پشت
امامزاده یحیی همدان به نام محوطه آقاجانی بیگ و در خانه اجاره‌ای قدیمی با
امکاناتی اندک زندگی می‌کردند. پدر وی راننده مینی‌بوس بود و در دوران جنگ تحمیلی عراق
علیه ایران سال‌های بسیاری را به مبارزه با دشمن بعثی پرداخته بود. شهید
روشن، دوران راهنمایی را با رتبه عالی از مدرسه خیام همدان فارغ‌التحصیل شد
و به دبیرستان ابن‌سینا رفت. پس از آن نیز در آزمون سراسری سال 77شرکت کرد
و وارد دانشگاه صنعتی شریف تهران و
سپس در سال 81از این دانشگاه فارغ‌التحصیل شد. شهید احمدی‌روشن با وجود سن
پایین- حدود 32سال- دارای مقالات متعدد علمی در رشته پلیمر بوده است. وی
در سال 1380ش و در دوران تحصیل خود در این دانشگاه در پروژه ساخت غشاهای
پلیمری برای جداسازی گازها که برای نخستین بار در کشور انجام می‌شد همکاری
داشته است. بنا بر گزارشات رسیده بازرسان آژانس بین‌المللی انرژی اتمی پیش
از شهادت دکتر احمدی روشن با وی دیدار داشته‌اند.وجود نام شهید احمدی‌روشن
در لیست شورای امنیت و دیدار وی با بازرسان آژانس بین‌المللی انرژی اتمی،
گمانه‌زنی‌ها درباره رابطه اسامی موجود در لیست با ترورها را افزایش داده
است. صبح چهارشنبه 21دی 1390در دومین سالگرد ترور شهید علی‌محمدی ساعت
8:20صبح انفجار یک خودروی پژو 405توسط تیم تروریستی سیا و موساد باعث به شهادت رسیدن ایشان شد. یک دستگاه موتورسیکلت با دو سوار مقابل دانشکده ارتباطات دانشگاه علامه طباطبایی بمب
دست‌سازی را به در سمت راست جلوی اتومبیل حامل شهید احمدی‌روشن چسبانده و
بعد از طی مسافتی حدود 200تا 300متر این بمب عمل کرده و باعث انفجار خودرو
می‌شود. راننده شهید احمدی‌روشن، رضا قشقایی، نیز در پی این عملیات
تروریستی به شهادت رسید.
شهـیـد مجید شهریاری:
تولد: 1354، زنجان
شهادت: هشت آذر 1389
دکتر
مجید شهریاری در سال ۱۳۴۵ و در زنجان متولد شد. ایشان متاهل و دارای دو
فرزند به نام‌های محسن و زهرا بودند. همسر ایشان شهید زنده خانم بهجت قاسمی
عضو هیأت علمی دانشگاه شهید بهشتی است. ایشان تحصیلات ابتدایی و دبیرستان
را در زنجان، دوره کارشناسی را در رشته مهندسی الکترونیک در دانشگاه صنعتی امیر کبیر (از
سال ۱۳۶۳ تا سال ۱۳۶۸)، دوره کارشناسی ارشد را در رشته مهندسی هسته‌ای در
دانشگاه صنعتی شریف (از سال ۱۳۶۹ تا سال ۱۳۷۱) و دوره دکتری در رشته مهندسی
هسته‌ای را در دانشگاه امیرکبیر (از سال ۱۳۷۲ تا ۱۳۷۷) گذراند. پس از
فراغت از تحصیل در دانشگاه امیرکبیر به‌عنوان عضو هیأت علمی مشغول به‌کار
شد. شروع به‌کار ایشان به‌عنوان عضو هیأت علمی در دانشگاه شهید بهشتی در
تاریخ 14 /11/ 1380 در دانشکده مهندسی هسته‌ای و در گروه آموزشی کاربرد
پرتوها با مرتبه استادیاری پیمانی بوده است.
/19 از ۲۰ بوده است.
